PLC-BUS

در سال 2002 توسط یک شرکت هلندی ایجاد شد. شرکت‌های بزرگی مانند مایکروسافت، نوکیا و اینتل از این موافقت خود را با شرکت سازنده PLC-BUS ابراز کرده‌اند. در سال 2005 یک شرکت چینی تکنولوژی PLC-BUS را برای محصولات مربوط به اتوماسیون خانه خود خریداری کرد. در حال حاضر استفاده از PLC-BUS به اندازه X10 فراگیر نشده است.
PLC-BUS نیز مانند X10 یک پروتکل مبتنی بر سیم‌کشی برق خانه می‌باشد. به طوری که وسایل ارتباطی این پروتکل از طریق سیم برق 220 ولت خانه با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند و سیگنال‌های خود را ارسال می کنند. اگرچه PLC-BUS از همان روش آدرس‌دهی X10 استفاده می‌کند ولی این دو پروتکل با یکدیگر قابل تطبیق نیستند. PLC-BUS و X10 می‌توانند همزمان و کاملا مستقل روی یک سیم سیگنال‌های خود را ارسال کنند به گونه‌ای که به هیچ وجه روی یکدیگر اثر نمی‌گذارند. لازم به ذکر است که PLC-BUS توسط ماژول‌های مناسبی می‌تواند به ارتباط با دیگر پروتکل‌هایی که روی سیم برق ارتباط برقرار می‌کنند مانند X10، بپردازد.
از مزایای PLC-BUS می‌توان به ارتباط دوطرفه بین ماژول‌های این پروتکل، سرعت بیشتر نسبت به X10 و قابلیت آدرس‌دهی حدود 64000 وسیله مختلف اشاره کرد. آدرس‌ها شامل کد کاربری، کد خانه و کد واحد می‌باشند. هرچه تعداد آدرس‌دهی‌ها بیشتر باشد امکان تداخل اتفاق‌های مختلف کاهش می‌یابد.