در آینده‌ای نه چندان دور نفت و گاز آنچنان نایاب و گران خواهند شد که همه ما به ناچار باید به منابع تجدید پذیر انرژی روی آوریم. به همین خاطر است که در مغرب زمین تلاش برای بالا بردن کارایی چنین سامانه‌های تأمین انرژی به طور جدی دنبال می‌شود. در همین راستا مهندسان شرکت IBM موفق شده‌اند، گیرندههای خورشیدی ویژه‌ای را طراحی کنند که هر کدام از چیپ‌های آن قادر به متمرکز نمودن انرژی خورشید تا 2000 برابر نسبت به نمونه‌های معمولی هستند و جالب اینکه بر خلاف نمونه‌های پیشین بابت این همه انرژی متمرکز شده، آسیبی به دستگاه وارد نخواهد شد.
گروهی از محققان این شرکت موفق شده‌اند دیش (بشقاب گیرنده‌ی) خورشیدی تازه‌ای را ابداع کنند که در عین اینکه می‌تواند کارایی بسیار بالایی را ارائه دهد، آسیبی به آن وارد نمی‌آید. در این بشقاب از صدها تراشه نوری (photovoltaic) استفاده شده است. برای خنک نگه داشتن مرکز این گیرنده نیز از ریز کانال‌های مشابه آبی استفاده می‌شود تا این دستگاه را از آتش گرفتن حفظ کند.
هر یک از این تراشه ها در این حالت قادر به جذب انرژی خورشیدی به میزان 2000 برابر نمونه‌های معمولی هستند. از این گذشته قرار است این گیرنده‌ی خورشیدی بتواند با جذب بیش از نیمی از گرمای تلف شده، با تولید محصول جانبی آن که آب گرم شده است، در دستگاه‌های تهویه مطبوع یا سیستم‌‌های آب آشامیدنی مورد استفاده قرار گیرد.
پرواضح است که هدف IBM از چنین پروژه‌هایی دست‌یابی به منافعی فراتر از مزایای زیست محیطی صرف است. گرچه آن‌ها می‌توانند برای تولید 25 کیلو وات انرژی الکتریکی از دستگاه‌هایی با ساختار و تجهیزات ساده‌تری استفاده کنند که هزینه‌ای به مراتب کمتر برای آن‌ها داشته باشد. با این حال این محققان می‌کوشند با توسعه‌ی بیش از پیش این دست گیرندههای خورشیدی جایگزینی اقتصادی‌تر برای نیروی ذغال‌سنگ و سایر انرژی‌های فسیلی بیابند که بتواند در کنار مراعات استانداردهای زیست‌محیطی، استقلال بیشتری را در تولید برق و آب آشامیدنی به خصوص در روستاهای دور افتاده ارائه کند.
IBM هنوز هیچ ارزیابی نسبت به زمان احتمالی تولید این گیرندههای خورشیدی جدید اعلام نکرده است، اما هر زمان که این محصول عملیاتی شود، موجب خوشنودی بسیاری از علاقه‌مندان به تولید انرژی‌های نو خواهد شد؛ به خصوص آنکه این دستگاه به نسبت سایر نمونه‌ها جای کمتری را اشغال کرده و کارایی به مراتب بیشتری دارد.
آیا استفاده از منابع جایگزین انرژی به جای سوخت‌های فسیلی روزی در ایران همه‌گیر خواهد شد؟ به نظر شما به جز ارزان بودن و فراوانی منابع فسیلی چه عوامل دیگری موجب کم اقبالی به این منابع پاک، ارزان و بی‌انتها در کشوری شده که از نظر تعداد روزها، میزان و کیفیت تابش خورشید از بسیاری از کشورهای اروپایی وضعیت اقلیمی بهتری دارد؟
